Ὁ Λόγος καὶ ἡ Ὁδός: Θεώρημα περὶ τῆς Ταοϊστικῆς Χριστιανοσύνης

Ἐν πολλαῖς ὁδοῖς ἐζήτησα ἀρχὴν τοῦ λόγου τούτου·
ποῦ γὰρ ἄρξασθαι, ὅταν ὁ λόγος αὐτός ᾖ ἀρχὴ καὶ τέλος;

Νῦν δὲ ἡ καρδία ἡτοίμασται· ἔτοιμός εἰμι βαδίζειν εἰς τὴν ὁδὸν τῶν Ἰησοῦ Σούτρων—
οὐχ ὡς ἐξηγητὴς μόνον, ἀλλ᾽ ὡς ζητητὴς τοῦ ἡσυχίου πνεύματος,
ὅπου ἡ διδασκαλία τῶν Ταοϊστῶν ἀντανακλᾷ τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου
καὶ ὅπου οἱ λόγοι τῶν Ἰησοῦ Σούτρων ἁρμονίζουσι μετὰ τῶν γραφῶν τῶν Ἰγγίγιο,
οἳ ἐγένοντο ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀνατολῆς.

Ἐκεῖ ὁ Ἰησοῦς οὐ λόγος τοῦ ἑνὸς ἔθνους μόνον,
ἀλλὰ πνεῦμα ὁλοκληρίας—
ὁ λέγων ἐν τῷ ταπεινῷ,
ὁ θεραπεύων διὰ τοῦ κενοῦ,
ὁ ὁδηγῶν ἡμᾶς πάλιν εἰς τὴν σιγὴν ὅθεν πάντα γίγνεται.

Ὡς ἔγραψεν ὁ μοναχὸς Ἀδάμ ἐν τῇ λίθῳ τοῦ 781 ἔτους,
ἡ πίστις αὕτη ἐφώτισε τὴν Χῖναν ὡς τὸ Φῶς τῆς Λαμπρᾶς Θρησκείας·
ὁ λόγος ἐσαρκώθη ἐν λόγοις Ταοϊστικοῖς,
καὶ ὁ δρόμος τῆς Ἰησοῦ Ὁδοῦ ἐγένετο ὁδὸς τοῦ Τάο.

Μετὰ βαθείας προσκυνήσεως εὐχαριστῶ τῷ Μεγάλῳ Ὄρει Ζεν Κέντρῳ
καὶ τῇ κοινότητι καὶ τοῖς διδασκάλοις αὐτοῦ,
καὶ τῷ Ἐπᾶνω Ζεν Κέντρῳ — τῷ Κύκλῳ τῆς Ὁδοῦ —
ἐπὶ ταῖς ἡσύχοις διδασκαλίαις σοφίας καὶ οἰκτιρμοῦ,
καὶ ἐπὶ τῇ σιωπηρᾷ παρακινήσει ἀναλογίζεσθαι καὶ γράφειν καινῶς
ἐπὶ ταύτῃ τῇ ὁδῷ.

🙏🏼

Source: Martin Palmer, The Jesus Sutras: Rediscovering the Lost Scrolls of Taoist Christianity (Ballantine, 2001).